W obliczu zmiany klimatu i utraty różnorodności biologicznej unijny system ekologicznego rolnictwa stanowi jeden z ważnych elementów planu naprawczego. W produkcji rolnej rozwój praktyk ekologicznych jest najbardziej efektywnym sposobem na ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, poprawę żyzności gleby, ochronę wód gruntowych oraz zwiększenie bioróżnorodności – mówi prof. Piotr Skubała z Wydziału Nauk Przyrodniczych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Rolnictwo ekologiczne to korzyści nie tylko dla planety, ale i dla konsumentów, którzy zyskują żywność wyprodukowaną bez udziału pestycydów, nawozów sztucznych i syntetycznych dodatków. Do dokonywania odpowiedzialnych wyborów zakupowych i wspierania rozwijającego się rynku żywności ekologicznej potrzeba nam świadomości i wiedzy do rozpoznawania certyfikowanych produktów ekologicznych.
Kierunek ekologiczny w rolnictwie lepszym wyborem dla klimatu
Badania gospodarstw, które przeszły konwersję na ekologiczne, potwierdzają ochronny wpływ na glebę, wodę oraz zachowanie różnorodności biologicznej i krajobrazu – szacuje się, że transformacja rolnictwa mogłaby zaoszczędzić 50 proc. rocznego zużycia wody.
– mówi prof. dr hab. Piotr Skubała z Wydziału Nauk Przyrodniczych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, ekspert Team Europe Direct.
Obecny model rolnictwa i wzorce konsumpcji nie są zrównoważone z punktu widzenia środowiska. Musimy zrobić wszystko, aby obywatele, rolnicy, przedsiębiorcy, naukowcy i politycy dostrzegli w tej zmianie najważniejszą dla ludzkości szansę powstrzymania zmiany klimatu i zdecydowali się ją wykorzystać.
– nawołuje prof. Skubała.
Zainteresowanie produktami bio widoczne w handlu – rynek produktów ekologicznych to około 2 mld zł[1]
Za zwrot w kierunku żywności ekologicznej niezmiennie odpowiadają kobiety – w wieku 30-39 lat, uzyskujące wyższe dochody. Posiadanie rodziny może być istotnym czynnikiem decydującym o wyborze produktów ekologicznych, na co wskazuje zawartość typowego koszyka zakupowego. Od lat największymi kategoriami BIO pozostają jedzenie w słoiczkach dla dzieci, roślinne alternatywy nabiału oraz jogurty.
– wyjaśnia Agnieszka Bujak, Client Business Partner NIQ.
Równolegle do wzrostu sprzedaży żywności ekologicznej w sieciach handlowych dynamicznie rośnie sprzedaż i atrakcyjność funkcjonujących w Polsce ponad 700 sklepów specjalistycznych oraz ponad 100 sklepów internetowych. Na rynku dostępnych jest już kilkanaście tysięcy produktów BIO, a najlepsze sklepy specjalistyczne oferują w jednym miejscu – na stronie internetowej lub stacjonarnie – ponad 5 000 różnych produktów ekologicznych. Więcej niż połowę wartości ich obrotów stanowią certyfikowane produkty świeże, m.in. warzywa i owoce, mięsa i wędliny oraz pieczywo i wypieki.
– informuje Michał Kapica, wiceprezes Polskiej Izby Żywności Ekologicznej.
Żywność ekologiczną wybierają świadomi konsumenci
Zielone tło etykiety, hasła „bio”, „naturalny”, „prosto z pola”, a także opakowania stylizowane na naturalne mogą wprowadzać w błąd konsumentów, pozwalając im wierzyć, że sięgają po ekologiczną żywność. Nasze badania pokazują, że tylko nieco ponad 1/4 konsumentów[5] potrafi prawidłowo rozpoznać w sklepie żywność BIO. Bez potwierdzenia ekologicznego statusu produktu w postaci logo Euroliścia, sama kolorystyka, poza wartością estetyczną, nie ma znaczenia. Tylko certyfikowani rolnicy i przetwórcy przestrzegający zasad unijnego systemu produkcji ekologicznej mają prawo umieszczania tego symbolu na swoich produktach.
– mówi Krystyna Radkowska, prezes Polskiej Izby Żywności Ekologicznej.
W mojej ocenie działania informacyjno-edukacyjne mogą spowodować wzrost wiedzy z zakresu identyfikacji żywności ekologicznej i umiejętności odróżnienia jej od produktów, które są promowane lub są postrzegane jako „ekologiczne”, ale nie spełniają norm unijnych i nie posiadają certyfikatu.
– mówi Dawid Zieliński, ekspert do spraw badań i analiz w Stowarzyszeniu Wspierania Inicjatyw Gospodarczych Delta Partner.
Polacy potrzebują dalszej edukacji w zakresie rozpoznawania certyfikowanej żywności
***
Informacje o kampanii:
„Przestaw się na eko – szukaj Euroliścia 2” to kampania edukacyjna, realizowana przez Polską Izbę Żywności Ekologicznej, której celem jest budowanie świadomości społeczeństwa w zakresie żywności ekologicznej, rozpoznawalności dla unijnego systemu jakości rolnictwa ekologicznego, a także promocja żywności certyfikowanej. Działania realizowane w ramach projektu mają za zadanie pokazanie konsumentom, jak żywność certyfikowana wpływa na nas i środowisko oraz jak w prosty sposób możemy przestawić się na eko, dokonując codziennych wyborów. Więcej informacji o kampanii znajduje się na platformie: www.przestawsienaeko.eu, będącej kompendium ekowiedzy. Kampania sfinansowana ze środków UE.
1: Łączna kwota na podstawie obliczeń członków PIŻE w zakresie części rynku niemonitorowanej przez NIQ (sklepy specjalistyczne, e-commerce, targowiska, sprzedaż bezpośrednia) oraz na podstawie obliczeń NIQ: Panel Handlu Detalicznego NielsenIQ, rynek: Cała Polska (Food), sprzedaż wartościowa, skumulowane okresy Maj’22-Kwiecień’23 (MAT APR’23) oraz Maj’23-Kwiecień’24 (MAT APR’24), który pokrywa kategorie spożywcze (produkty paczkowane, stałowagowe) monitorowane przez NielsenIQ w Panelu Handlu Detalicznego
2: Jak wyżej.
3: 78,4 proc. respondentów zadeklarowało, że kupuje żywność ekologiczną wg badania przeprowadzonego na zlecenie Polskiej Izby Żywności Ekologicznej przez Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw Gospodarczych Delta Partner w lutym 2024 roku techniką CAWI na reprezentatywnej próbie Polaków (1 123 osób) między 18. a 44. rokiem życia. Celem badania było poznanie stosunku respondentów do produktów ekologicznych.
4: Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw Gospodarczych Delta Partner, CAWI, luty 2024 r.
5: SW Research na zlecenie Polskiej Izby Żywności Ekologicznej, CAWI, grudzień 2023 r.
6: Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw Gospodarczych Delta Partner, CAWI, luty 2024 r.
7: Tamże.
Sfinansowane ze środków UE. Wyrażone poglądy i opinie są jedynie opiniami autora lub autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy i opinie Unii Europejskiej lub KOWR. Unia Europejska ani organ przyznający dotację nie ponoszą za nie odpowiedzialności.