Poznańskie uczelnie przeciwko nowotworom krwi! X edycja akcji HELPERS’ GENERATION

W całej Polsce jest mnóstwo studentów – młodych, pełnych energii, a przede wszystkim zdrowych. Projekt HELPERS’ GENERATION  daje szansę studentom na „szybką” rejestrację bez konieczności ruszania się za mury uczelni i akademików. Dzięki ich rejestracji mamy coraz więcej potencjalnych Dawców, którzy mogą w późniejszym czasie okazać się lekarstwem dla chorujących na raka krwi. Dla chorych często jedynym wyjściem okazuje się przeszczep, dlatego im więcej świadomych osób, tym większa szansa na znalezienie „genetycznego bliźniaka” dla Pacjenta. Projekt pozwala również na poznanie innych Liderów z całej Polski i daje możliwość doskonalenia swoich umiejętności organizacyjnych.

– odpowiada Ania

Wszystkim nam przyświeca jeden cel – POMAGANIE. Każdy z nas jest pełen empatii, dobra, którym chce „zarażać” innych studentów. Oprócz tego, że walczymy, by pomóc każdej chorej osobie na świecie, to na przykład dla mnie osobiście jest to szansa na przeżycie niesamowitej przygody.

- dodała studentka UAM w Poznaniu

Do bazy dawców szpiku zarejestrowałem się około 2 lata temu, podczas akcji rejestracji, zorganizowanej na mojej uczelni. Nigdy wcześniej nie słyszałem o Fundacji DKMS, czerwone stanowiska na holu szybko przykuły moją uwagę, a zwykła, ludzka ciekawość wygrała. Formalności pomogła mi dopełnić wolontariuszka, która okazała się być moją koleżanką z roku. Od momentu zarejestrowania się w bazie, do otrzymania telefonu z informacją, że mam szansę uratować komuś życie, minęło nie więcej niż pół roku. W moim przypadku pobrano komórki macierzyste z krwi obwodowej. Przez kilka dni przed pobraniem musiałem przyjmować zastrzyki, mające na celu nadprodukcję komórek macierzystych. Brzmi to groźnie, ale skoro ja, osoba panicznie bojąca się igły dała rade, to chyba już każdy da. Samo pobranie trwało około 4-5 godzin i odbyło się w klinice w Warszawie. Zasadniczo porównałbym to do zabiegu oddania krwi, z tą różnicą, że nie trzeba naciskać czerwonej piłeczki, trwa to trochę dłużej, ale w tak zwanym międzyczasie można oglądać filmy. Zdecydowanie nie bolało!

- podsumowuje Maciej

Bardzo ciężko jest opisać to uczucie… gdybym miał użyć jednego słowa, to byłoby to chyba spełnienie. Wiem, że fakt, iż to na mnie trafiło, to nie moja zasługa, tylko dzieło przypadku, ale czuje się jakbym nic więcej nie musiał już w życiu osiągnąć, bo moje życie ma sens. Uratowanie czyjegoś życia - czy chociaż danie nadziei na nie - ciężko będzie mi „przebić” jakimś innym dokonaniem. Zachęcam Was do rejestracji! Szansa na znalezienie bliźniaka w bazie potencjalnych Dawców jest bardzo mała, ale jak już się otrzyma telefon z Fundacji, to wszystkie wątpliwości i argumenty „przeciw” stają się nieważne, a wypowiedziane na głos - brzmią po prostu śmiesznie. Odpowiedzenie na kilka pytań i poświęcenie 3. minut na pobranie wymazu, to cena nieproporcjonalnie niska do tego, co otrzymujemy i przede wszystkim dajemy - szansy na uratowanie komuś życia!

- Maciej Mieszkowski