Województwo małopolskie dołącza do akcji HELPERS’ GENERATION. Studenci z 51 uczelni startują z ogólnopolską rejestracją potencjalnych dawców szpiku

Potencjalną dawczynią szpiku zostałam w 2016 roku, podczas akcji rejestracji na AGH. Zarejestrowałam się, ponieważ chciałam pomagać innym i wiedziałam, że dzięki Fundacji DKMS mogę uratować czyjeś życie - a to przecież najcenniejszy dar. Telefon z fundacji zadzwonił do mnie po sześciu latach od rejestracji. Byłam podekscytowana i cieszyłam się, że będę mogła pomóc. 

– mówi Joanna Ryłko, dawczyni faktyczna.

Faktyczną dawczynią szpiku zostałam po około trzech miesiącach od odebrania telefonu. Przez ten czas trwały badania i procedury gwarantujące pełne bezpieczeństwo, zarówno moje jak i biorczyni. Na bieżąco byłam informowana przez Fundację DKMS o kolejnych etapach. W moim przypadku komórki zostały pobrane z krwi obwodowej. Donacja była dla mnie wyjątkowym doświadczeniem. Sam proces pobrania przebiegał w spokojnej atmosferze, a personel szpitala okazywał dużą życzliwość i otwartość. Początkowe obawy związane z robieniem sobie zastrzyków z czynnikiem wzrostu rozwiały się, gdy zaczęłam je wykonywać, a oddanie komórek z krwi obwodowej było bezbolesne. Tak niewiele wystarczy, by uratować komuś życie. Moją biorczynią była kobieta z Wielkiej Brytanii, moja „bliźniaczka genetyczna”. 

– dodaje Joanna.

Pięknym fenomenem dawstwa szpiku jest fakt, że to ja sama wystarczę, by komuś pomóc. Dobro jest po prostu we mnie, możliwość uratowania komuś życia płynie w mojej krwi, a pomaganie mam zapisane w genach. Wyjątkowy był również moment, w którym oddawałam komórki. To był kwiecień, słoneczny dzień, początek wiosny, zbliżały się Święta Wielkanocne. Cała przyroda budziła się do życia. I ja stałam się częścią tego świata, w którym rozbudzała się radość i nadzieja, że można pokonać śmierć i odzyskać życie. Ratowanie drugiego człowieka jest w nas zapisane i naprawdę nie musimy mieć supermocy, by stać się bohaterem. Oddanie krwiotwórczych komórek macierzystych to naprawdę prosty sposób na szerzenie dobra w świecie. 

– podsumowuje dawczyni faktyczna.

Czy młodzi ludzie, angażując się w pomoc innym, mogą zmieniać świat? Oczywiście, że mogą! Tak naprawdę może to zrobić każdy i w każdym wieku, ale ludzie młodzi mają na to największą szansę, ponieważ są pełni pasji, wiary we własne możliwości oraz wartości, do których są przywiązani. Są też odważni i dzięki temu skłonni do podejmowania wyzwań. Tego brakuje dzisiejszemu światu, nastawionemu na bezpieczny zysk. 

– powiedział Przemysław Kossakowski.

Pomaganie innym jest potężnym mechanizmem samopoznania i samodoskonalenia. Wiem to, bo sam zaangażowałem się w pomoc innym, przez co wyraźnie widzę i czuję, jak bardzo zmieniło to mnie i moje życie. 

– dodał Przemysław Kossakowski.

Idea dawstwa szpiku to ratowanie ludzkiego życia, bezinteresowne niesienie pomocy, które daje ogromną satysfakcję i poczucie zrobienia czegoś dobrego. Fakt, że sam jestem dawcą faktycznym utwierdza mnie w przekonaniu, iż to, co robię, ma odzwierciedlenie w życiu codziennym i każdy z nas może zostać dla kogoś kimś wyjątkowym. 

– mówi Wojciech Suchecki, studencki lider z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie.

Rejestracja w bazie potencjalnych dawców szpiku nic nas nie kosztuje, wyrażamy jedynie chęć bezinteresownej pomocy, jeśli pojawi się taka potrzeba. Mimo że światowa baza potencjalnych dawców szpiku liczy ponad 40 milionów osób, to wciąż są pacjenci, którzy nie znajdują zgodnego dawcy. Każda kolejna osoba zarejestrowana przybliża nas do tego, by można było pomóc każdej osobie chorej na nowotwór krwi, która tej pomocy od „bliźniaka genetycznego” potrzebuje. Dla nas to zaledwie 10 minut poświęconych na rejestrację, a dla kogoś to mogą być lata przeżyte wśród bliskich. 

– dodaje Wojciech.