Taka para zdarza się raz na kilka milionów! Jarek i Weronika – Dawcy szpiku

Telefon z Fundacji DKMS odebrałam w pracy. Byłam zaskoczona, że tak szybko dostałam informację, ale przy tym bardzo zadowolona, że podjęłam decyzję o rejestracji w bazie Dawców szpiku. Czułam wtedy strach związany z tym, czy zdążymy z pomocą, czy dojdzie do pobrania – natomiast nie bałam się samej procedury i pobrania. Najważniejsza w tamtym momencie była dla mnie pomoc osobie potrzebującej.

- mówi Weronika, policjantka, Dawczyni faktyczna.

Rodzina była ze mnie dumna, przyjaciele także - choć niektórzy mieli wiele obaw. Gdy uświadomiłam ich, jak wygląda cała procedura, obaliłam mity, dotyczące pobrania szpiku, to kilka osób również dołączyło do bazy Dawców szpiku – także mój mąż.

– dodaje Weronika.

Chciałabym kiedyś osobiście poznać mojego „bliźniaka”, zapytać się, jak się czuje. To, że żyje, sprawia, że jestem spokojna.

– podsumowuje Weronika.

Leżąc w szpitalu poznałem bardzo fajnego chłopaka, który czekał na autoprzeszczep szpiku kostnego. Wiedząc, że jestem Dawcą dla niespokrewnionej osoby, powiedział mi wiele ciepłych słów. Od niego dowiedziałem się też, jak mała jest wiedza ludzi na temat metod pobrania i ile mitów krąży wokół dawstwa szpiku.

- wspomina Jarek.

Mam nadzieję, że swoją postawą podniosłem go wtedy na duchu i wlałem w jego serducho  wiarę w człowieka.

– podsumowuje Jarek, Dawca faktyczny.  

Znalezienie zgodnego Dawcy dla pacjenta, potrzebującego przeszczepienia szpiku, jest niezwykle trudne. Ludzki genotyp ma ponad 5 miliardów kombinacji, dlatego pomimo 1,6 mln zarejestrowanych Dawców szpiku w Fundacji DKMS nadal co 5. polski pacjent pozostaje bez zgodnego Dawcy.

- mówi Sara Drobniak, opiekun Klubu Dawcy Fundacji DKMS.

Gdy dowiedzieliśmy się o historii małżeńskiej pary Dawców szpiku, uznaliśmy, że musimy opowiedzieć ją światu. Tak wyjątkowa para zdarza się raz na kilka milionów!

- dodaje Sara Drobniak.