Wrocławskie uczelnie przeciwko nowotworom krwi! X edycja akcji HELPERS’ GENERATION

Od zeszłego roku działam w projekcie HELPERS’GENERATION, ponieważ chcę szerzyć ideę dawstwa, pokazywać ludziom, jak niewiele trzeba, żeby dać drugiemu człowiekowi szansę na życie w tak ciężkich sytuacjach, jakimi są nowotwory krwi. Chcę edukować i ułatwiać rejestrację innym, poprzez organizowanie akcji na uczelni - sam zarejestrowałem się kilka lat temu właśnie dzięki takiej akcji. Do projektu dołączyłem miesiąc po przeprowadzce do kompletnie nowego miasta, gdy zobaczyłem plakat, informujący o rekrutacji wolontariuszy. Stwierdziłem, że to jest coś, z czym się identyfikuję, a dzisiaj muszę powiedzieć, że jestem dumny z tego, czego już dokonaliśmy wraz z innymi wolontariuszami i nie mogę się doczekać kolejnych akcji.

– odpowiada Jakub

Moim zdaniem tego typu projekty zmieniają postrzeganie codzienności. Powodują, że dostrzega się osoby, które potrzebują pomocy i jednocześnie dają możliwość wspólnego działania. Idealnym przykładem na to jest fakt, że to nie jest projekt, w którym bierze udział mała społeczność - wręcz jest to akcja gromadząca i łącząca przedstawicieli środowisk akademickich oraz Liderów z całej Polski. Daje ona przede wszystkim satysfakcję z pomagania i możliwość utożsamiania się z niesieniem pomocy, a przede wszystkim -  dzięki prowadzonym w ramach tego projektu rejestracjom - daje szanse na nowe życie osobom chorym na nowotwory krwi - i to ich życie zmienia przede wszystkim.

- Bartosz Jakubiak

Do bazy dawców szpiku zarejestrowałem się około 2 lata temu, podczas akcji rejestracji, zorganizowanej na mojej uczelni. Nigdy wcześniej nie słyszałem o Fundacji DKMS, czerwone stanowiska na holu szybko przykuły moją uwagę, a zwykła, ludzka ciekawość wygrała. Formalności pomogła mi dopełnić wolontariuszka, która okazała się być moją koleżanką z roku. Od momentu zarejestrowania się w bazie, do otrzymania telefonu z informacją, że mam szansę uratować komuś życie, minęło nie więcej niż pół roku. W moim przypadku pobrano komórki macierzyste z krwi obwodowej. Przez kilka dni przed pobraniem musiałem przyjmować zastrzyki, mające na celu nadprodukcję komórek macierzystych. Brzmi to groźnie, ale skoro ja, osoba panicznie bojąca się igły dała rade, to chyba już każdy da. Samo pobranie trwało około 4-5 godzin i odbyło się w klinice w Warszawie. Zasadniczo porównałbym to do zabiegu oddania krwi, z tą różnicą, że nie trzeba naciskać czerwonej piłeczki, trwa to trochę dłużej, ale w tak zwanym międzyczasie można oglądać filmy. Zdecydowanie nie bolało!

- podsumowuje Maciej

Bardzo ciężko jest opisać to uczucie… gdybym miał użyć jednego słowa, to byłoby to chyba spełnienie. Wiem, że fakt, iż to na mnie trafiło, to nie moja zasługa, tylko dzieło przypadku, ale czuje się jakbym nic więcej nie musiał już w życiu osiągnąć, bo moje życie ma sens. Uratowanie czyjegoś życia - czy chociaż danie nadziei na nie - ciężko będzie mi „przebić” jakimś innym dokonaniem. Zachęcam Was do rejestracji! Szansa na znalezienie bliźniaka w bazie potencjalnych Dawców jest bardzo mała, ale jak już się otrzyma telefon z Fundacji, to wszystkie wątpliwości i argumenty „przeciw” stają się nieważne, a wypowiedziane na głos - brzmią po prostu śmiesznie. Odpowiedzenie na kilka pytań i poświęcenie 3. minut na pobranie wymazu, to cena nieproporcjonalnie niska do tego, co otrzymujemy i przede wszystkim dajemy -  szansy na uratowanie komuś życia!

- Maciej Mieszkowski