Nauczyciel matematyki z Poznania 15-tysięcznym faktycznym dawcą szpiku! Do rejestracji skłoniła go choroba cioci - dziś daje szansę na życie innemu pacjentowi

Jako nauczyciel matematyki na co dzień mam do czynienia m.in. z rachunkiem prawdopodobieństwa, dlatego doskonale rozumiem, jak trudne jest znalezienie zgodnego dawcy szpiku dla osoby chorej. Ludzki genotyp ma aż 5 miliardów kombinacji! Cieszę się, że jestem bliźniaczo podobny pod kątem genetycznym do osoby, która tak bardzo obecnie potrzebuje pomocy.

– mówi Adrian Kiedrowicz, nauczyciel matematyki z Poznania, 15-tysięczny dawca faktyczny z bazy Fundacji DKMS

Moja ciocia zachorowała na białaczkę w czasie pandemii. Wtedy to dla niej poszukiwano “bliźniaka genetycznego”. Na szczęście się udało. Dzięki przeszczepowi szpiku od dawcy moja ciocia żyje, jest z nami. Pokonała chorobę i zaangażowała się społecznie w pomoc osobom zmagającym się z nowotworami krwi. To ona zainspirowała mnie do działania. 

– mówi Adrian

Gdy zadzwoniła do mnie Fundacja DKMS z informacją, że ktoś potrzebuje mojej pomocy, od razu pomyślałem o Weronice. To dzięki niej w ogóle zostałem potencjalnym dawcą szpiku. Dziś to ja mogę zrobić dla kogoś to, co ktoś kiedyś zrobił dla niej i całej naszej rodziny. Wszyscy moi bliscy byli zaskoczeni informacją o tym, że mogę zostać dawcą, ale jednocześnie bardzo dumni, gdy powiedziałem im, że się nie zawahałem. 

– dodaje Adrian

Powiedziałem, że gdyby nie ona, to nigdy bym się nie zarejestrował. Weronika jest moją bohaterką i inspiracją. To była dla nas obojga bardzo wzruszająca rozmowa.

– wspomina Adrian

Jestem dumna z Adriana, mojego chrześniaka i jedynego siostrzeńca, jakiego mam. Wzruszam się, bo w pewnym sensie idea dawstwa szpiku zatoczyła koło. Jeszcze chwilę temu to ja potrzebowałam pomocy. Doskonale wiem, co może czuć obecnie pacjent, który zdaje sobie sprawę z tego, że jego zdrowie i życie może zależeć od decyzji drugiego, nieznajomego człowieka. Nasza historia doskonale pokazuje, że idea dawstwa szpiku może dotyczyć każdego. My z Adrianem znamy ją z obu stron – z mojej perspektywy jako pacjentki, i perspektywy Adriana, jako dawcy. Chciałabym powiedzieć wszystkim dawcom zarówno potencjalnym, jak i faktycznym, że jako biorczyni bardzo dziękuję za to, że są. Dzięki ich gotowości do pomocy i decyzji o donacji możemy żyć, wrócić do swoich rodzin i zacząć drugie życie.

– podsumowuje Weronika Kałużna, ciocia Adriana, pacjentka po przeszczepieniu szpiku

Pomimo nowych, zaawansowanych metod leczenia jak terapie celowane czy CAR-T, a dzięki nim dużo wyższych niż kiedyś szans na przeżycie pacjentów onkologicznych, komórki macierzyste w wielu przypadkach pozostają ostatnią szansą dla chorych na nowotwory krwi.

– mówi prof. dr hab. n. med. Lidia Gil, kierująca Oddziałem Hematologii i Transplantacji Szpiku Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Poznaniu 

Podobnie jak krew, komórki macierzyste i szpik to lekarstwo, którego nie możemy sztucznie wytworzyć w laboratorium. To bezcenna cząstka, którą nosimy w sobie.

– dodaje prof. dr hab. n. med. Lidia Gil