65 akcji rejestracji na uczelniach w całej Polsce i rekordowa liczba studenckich liderów! Startuje 13. edycja projektu HELPERS’ GENERATION

Akcje będą odbywały się zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Zdrowia, obowiązującymi w trakcie pandemii. Rejestracja potencjalnych Dawców szpiku przebiegnie z zachowaniem wszelkich norm reżimu sanitarnego. Podczas warsztatów studenci przeszli dokładne szkolenie odnośnie obostrzeń i zasad obowiązujących w czasie akcji na uczelniach. 

- podkreśla Bartłomiej Cisek, Koordynator Projektu Studenckiego Fundacji DKMS.

Niecałe pół roku temu zdecydowałam się zostać potencjalnym Dawcą szpiku. Lubię pomagać innym i czynić ich życie lepszym. Studiuję biotechnologię, co potęguje moją świadomość na temat konieczności szukania Dawców szpiku. Wiem, że komórek szpiku nie można ot tak wyprodukować, zatem niezbędne jest ciągłe poszukiwanie nowych niespokrewnionych Dawców, bo dzięki temu możemy uratować życie innym. Na mojej uczelni zorganizowane zostanie stanowisko, przy którym będzie można zarejestrować się do bazy potencjalnych Dawców szpiku Fundacji DKMS, do czego bardzo zachęcam. Razem możemy pomóc wielu Pacjentom, dla których niespokrewniony Dawca szpiku to często jedyna szansa na życie. 

– mówi Magdalena Król, studencka liderka z Uniwersytetu Gdańskiego.

Telefon z Fundacji DKMS z informacją, iż mogę pomóc, otrzymałem po równych czterech latach od rejestracji. Czułem szczęście, że mogę pomóc, a jednocześnie smutek, że mój „bliźniak genetyczny” jest chory. 

– wspomina Piotr Cebulski.

Nie jest to takie straszne jak być może brzmi. Pierwszego dnia odbyły się wstępne badania. Panowała miła atmosfera, a lekarze i pielęgniarki otoczyli mnie fachową opieką. Następny dzień, to był dzień zero. Otrzymałem tabletkę i Pani anestezjolog powiedziała do mnie ,,dobranoc panie Piotrku...”. To był chyba mój najlepszy sen w życiu. 

– mówi o pobraniu Piotr.

Chwilowy dyskomfort po pobraniu szpiku to nic w porównaniu ze szczęściem, towarzyszącym mi aż do chwili obecnej. Dlaczego do chwili obecnej? A to dlatego, że mój młodszy brat bliźniak żyje! Po trzech latach od przeszczepienia mam doskonały kontakt z moim 18-letnim „bliźniakiem genetycznym” z Houston i jego rodziną. On jest zdrowy, ma się dobrze - i to w jego imieniu zachęcam Was do rejestracji. 

– dodaje Piotr.

Oddałam cząstkę siebie mojemu starszemu „bliźniakowi genetycznemu” z Niemiec. Niestety, w ostatnich tygodniach otrzymałam informację o jego śmierci, lecz gdybym mogła się cofnąć w czasie do decyzji o oddaniu szpiku, postąpiłabym tak samo. Moja gotowość do pomocy dała mu dodatkowy rok spędzony z rodziną oraz namiastkę normalności, ponieważ niedługo po przeszczepie opuścił szpital i na święta Bożego Narodzenia wrócił do domu. 

- wspomina Zosia Stypułkowska.

Każda dodatkowa chwila z bliskimi na pewno jest uczuciem nie do opisania z perspektywy Biorcy, a my - Dawcy - możemy im więcej takich chwil dać. Osobom, które boją się lub mają wątpliwości odnośnie oddania szpiku lub krwiotwórczych komórek macierzystych powiem z własnego doświadczenia, że nie ma się czego obawiać. Nie wahajcie się ani chwili dłużej! Jeśli jesteście studentami sprawdźcie, czy na Waszej uczelni odbędzie się akcja rejestracji potencjalnych Dawców. Podczas niej grupa uśmiechniętych wolontariuszy z pewnością pomoże Wam w wykonaniu pierwszego kroku do uratowania komuś życia. 

– zachęca do rejestracji Zosia, Dawczyni faktyczna.