Ponad 109 000 nowych potencjalnych Dawców szpiku i 1198 szans na życie. Fundacja DKMS podsumowuje 2020 rok

Organizacja transportu po zamknięciu granic była dla nas rzeczywiście najtrudniejszym dotychczas sprawdzianem. Wymagało to ogromnej determinacji, natychmiastowego działania i sprawnej współpracy wielu instytucji, organizacji i służb. Od tego czasu, karetki z materiałem przeszczepowym, pobranym od Dawców, codziennie podążają do konkretnego miejsca na granicy polsko-niemieckiej, a potem dzięki kurierom trafiają do klinik na całym świecie, by ratować życie Pacjentów. Myślę, że będzie to doskonały materiał na powstanie filmu dokumentalnego, kiedy pandemia już minie.

– mówi Ewa Magnucka-Bowkiewicz, prezes Fundacji DKMS.

To, co było niezwykłe w ciągu ostatnich miesięcy, to postawa Dawców szpiku. Cały świat krzyczał – „zostańcie w domu”, „dbajcie o siebie”, a Dawcy zaufali nam, stawiali się w klinikach i przystępowali do procedur ratujących życie.

– dodaje Ewa Magnucka-Bowkiewicz.

Nie mam wątpliwości co do tego, że oddanie krwiotwórczych komórek macierzystych i podarowanie drugiemu człowiekowi szansy na życie było jednym z moich największych sukcesów i marzeń. Poprzedni rok był dla mnie bardzo ciężki. Pracuję w branży, która mocno ucierpiała przez trwającą pandemię. Możliwość bycia faktycznym Dawcą szpiku zmieniło moje spojrzenie na 2020 rok o 180 stopni i - co najważniejsze w tym wszystkim - życie chłopca, który otrzymał cząstkę mnie.

– mówi Tomasz Stępniak, Dawca faktyczny.

Jestem idealnym przykładem na to, że pomimo pandemii, nie ma przeszkód, by pomóc osobom, które tej pomocy od nas – „bliźniaków genetycznych” – potrzebują. Nie zapominajmy o tym, że dla wielu chorych, walczących z nowotworem krwi, jesteśmy ostatnią nadzieją – i często jedyną szansą na życie.

– dodaje Tomasz.

Choroba Dominiki wywróciła nasze życie do góry nogami - z dnia na dzień. Pojawiła się nagle i bardzo gwałtownie odebrała beztroskie dzieciństwo naszej córce. Siniaki, które pojawiały się na ciele Dominiki, okazały się objawem śmiertelnej choroby - białaczki. Zrobiliśmy Dominice badania krwi 1 lipca, po kilku godzinach odebraliśmy telefon, że wyniki są bardzo niepokojące, a już wieczorem byliśmy w szpitalu w Prokocimiu. I tam też już zostaliśmy – żona przebywała z Dominiką na oddziale, w izolacji, a ja spałem pod szpitalem – w samochodzie.

– mówi pan Krzysztof Chomik, tata Dominiki.

Dominika bardzo dzielnie znosiła ciężkie cykle chemii, częste krwotoki, wypadające włoski i izolację. W Wigilię 2019 roku córka została wypisana do domu, była „czysta”, a komórki nowotworowe zostały pokonane. Myśleliśmy, że mamy to już za sobą. Niestety, nie na długo – choroba powróciła w czerwcu, a my usłyszeliśmy – wznowa. Dominika została zakwalifikowana do przeszczepienia szpiku. Bardzo długo poszukiwany był dla naszej córki niespokrewniony zgodny Dawca szpiku – jedyna szansa, by córka mogła żyć. Dominice się udało – znaleziono dla niej zgodnego Dawcę i 10 grudnia 2020 roku nasza córka dostała szansę na drugie życie. Człowiek nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo ważna jest pomoc Dawców, dopóki nie trafi na odział onkologii dziecięcej. Dopiero tam można zobaczyć rodziny, które czekają, aż dla ich dziecka znajdzie się Dawca i codziennie boją się o to, czy zdąży na czas. Dawca szpiku, który oddaje cząstkę siebie innej osobie, ratuje nie tylko samego Pacjenta, ale całą jego rodzinę.

– dodaje pan Krzysztof.

Ten rok był bardzo trudny, wymagał od nas wypracowania nowych procedur, zapewniających Dawcom większe bezpieczeństwo podczas pobrania w klinikach, i przeorganizowania codziennej pracy. Daliśmy radę i nie poddaliśmy się, bo wiedzieliśmy, że stawką jest ludzkie życie. Mam nadzieję, że gdy będziemy podsumowywać 2021 rok, to powiemy o działaniach Fundacji DKMS, które miały miejsce w już bezpiecznej i wyczekiwanej przez nas wszystkich – spokojnej rzeczywistości.

– podsumowuje Ewa Magnucka-Bowkiewicz, prezes Fundacji DKMS.